Gezinsgeluk

a

Half onder een wit dekbedje met gekleurde clowntjes ligt een roze gekleurd, gerimpeld hoopje mens. Zich onbewust van de wereld om haar heen omdat ze slaapt. Voor het eerst sinds maanden rond deze tijd. Het was ook de reden dat ik ben gaan kijken. Wakker liggend in mijn bed omdat ik wachtte op haar gehuil, maar ditmaal liep het anders. Onrustig geworden ben ik er nu zelf uitgegaan na herhaalde malen een blik op de radiowekker te hebben geworpen, waarop de tijd traag leek te passeren. Voorzichtig en geen gebruik makend van het licht om mijn partner niet wakker te maken. In stilte vloekend omdat mijn teen onzacht in aanraking kwam met een poot van de stoel waarover onze kleren lagen.


Ik kijk op haar neer. Ze heeft mijn leven compleet overhoop gegooid zonder dat ze zich daar bewust van is. Zelfs lang van te voren voor je van een baby kon spreken. De babyschoentjes die mijn partner had gekocht verrasten mij volledig toen ik het cadeau uitpakte. In de dagen erna keek ik om me heen. Voornamelijk naar mensen met een kind of kinderen. Allen leken gelukkig, maar ik voelde het tegenovergestelde. Ik leg het dekbedje wat meer over haar heen.


Het is vreemd, maar toen wenste ik dat je nooit zou komen. De babyschoentjes hadden tot ruzie geleid. In de weken erna gebeurde alles waar ik al zo bang voor was geweest. De reden waarom ik nooit aan kinderen had willen beginnen. De geplande vakantie hier ver vandaan moest opeens worden geannuleerd. De eerste opmerkingen over de sportwagen waarin we samen altijd zo graag hadden gereden, maar waarin geen ruimte was voor nog een extra passagier. Mijn hobbykamer moest nu al veranderd worden in een kinderkamer. Zelfs het afschuwelijke woord trouwen was al gevallen. Op een abrupte wijze was er een einde gekomen aan mijn relatiegeluk.


Ze was een indringer. Zo heb ik haar in het verleden gezien. De derde persoon, die van mijn relatie een gezin maakte. Ik houd mijn adem in als ik bij het licht van de maan beweging onder het dekbed ziet. Ze maakt al geluidjes voor ze haar ogen open doet. Ik zie haar omhoog kijken en haar in mijn verbeelding glimlachen. Ze is zich bewust van mijn aanwezigheid en worstelt even om haar handjes onder het dekbed vandaan te krijgen om deze naar me uit te strekken. Glimlachend pak ik haar voorzichtig op. Ze is ook de persoon die mij gezinsgeluk heeft bezorgd en een gebrek aan slaap.