Eind januari waren er veel bollen op het tuincentrum in de aanbieding voor bijna de helft van de prijs. Ik ben me ervan bewust dat deze bollen al het afgelopen jaar in de grond hadden horen te zitten, maar ik kon deze aanbieding niet weerstaan en besloot de gok te wagen. Deze drie soorten zijn 26 januari in en rondom de boomspiegel voor mijn balkon de grond ingegaan en het is nu afwachten.

Het jaarrond bloeiende planten in de boomspiegel te hebben lijkt me een onbereikbare droom, maar ik kan er wel aan blijven werken. Deze bollen zouden hier een belangrijke bijdrage aan kunnen leveren en mochten ze in de toekomst verwilderen dan kan ik ze verder uit zetten naar andere boomspiegels in het laantje. De komende maanden wil ik gaan inventariseren wanneer welke soorten er in de boomspiegels bloeien. In theorie is alles op te zoeken, maar in de natuur wijkt de huidige praktijk weleens af van de theorie die in talrijke gevallen decennia geleden al aan papier werd toevertrouwd en vervolgens zonder aan te passen digitaal overgenomen.

De bollenstrook Narcissen in het gazon laat al vroeg van het jaar iets van zich zelf zien dat het zoveel maanden ondergronds verborgen had weten te houden. Het afgelopen jaar hebben deze bollen voldoende reserves opgebouwd om straks weer massaal te schitteren. 

De eerste onderhoudsronde van het jaar bestaat voor mij uit het verwijderen van grassen en terugzetten van uitgegraven bollen en planten. De boomspiegels rondom de Metasequoia glyptostroboides (Chinese moerascypres) die al eerder zijn beplant bevatte aanzienlijk minder grassen dan de recent aangelegde boomspiegels. De vormen van de boomspiegels verschilt ook per boom. Ik heb nu meer opgelet waar de chauffeur op de grasmaaier precies rijdt en daar waar hij niet of slecht met de machine bij kan komen de boomspiegel verder uitgebreid. Ik hoop hiermee te bereiken dat meer kruidachtige planten ongemoeid worden gelaten tijdens de maaiwerkzaamheden, die later van het jaar weer van start gaan. Hier en daar waren er graafsporen te bekennen en lagen wat bolletjes in het zonlicht te verdrogen. Deze heb ik weer aan de koude grond toevertrouwd. Een paar planten die niet zo lang geleden waren verplant lagen op z'n kop naast de ondiepe gaten waar ik deze had ingezet. Ik heb in het laatste geval vogels hiermee bezig gezien tijdens de oneindige zoektocht naar voedsel. Welk dier verantwoordelijk is voor de uitgegraven bollen is mij onbekend.

Na het omzagen van een boom in het laantje heb ik de beplanting er om heen verspreid over andere boomspiegels, plus een andere loofboom Prunus avium (zoete kers) van een boomspiegel voorzien, om het aantal voor dit jaar gelijk te houden met waar ik het afgelopen jaar mee ben geëindigd. Ik verwacht op kort termijn dat de stobbe van de Metasequoia glyptostroboides (Chinese moerascypres) tot onder het maaiveld wordt gefreesd en dan blijft er niets over van de bolgewassen en kruidachtige planten die er hebben gestaan. Het gefreesde afval zal in dat geval worden afgevoerd en het ontstane gat worden gedicht met grond, waar de maaier straks over heen zal rijden om het gras kort te houden. Er zal dan bovengronds geen spoor meer te bekennen zijn van de boom die er ooit heeft gestaan.

We gaan met deze twaalf boomspiegels verder het jaar in. De basis is gelegd en veel planten die het afgelopen jaar tijd en energie kwijt waren aan het wortelen om te overleven kunnen nu een betere start maken. In 2022 ben ik met een enkele boomspiegel gestart en elk jaar breidt het zich gestaag verder uit over het laantje van bomen, zowel in kwantiteit als kwaliteit. Ik hoop nog niet de grens te hebben bereikt van wat ik in staat ben om voldoende met een gieter handmatig water te geven gedurende de drogere tijden van het jaar. Het vergt namelijk nog al wat tijd, maar houdt me tegelijk ook weer in beweging. 

De afgelopen jaren is me gaan opvallen dat het water dat na een langdurige of heftige regenbui is gevallen steeds meer ruimte opeist voor het weer in de grond is weg gezakt. Deze plas water is 9 februari ontstaan. De grond was waarschijnlijk nog verzadigd van de regen die eerder deze week was gevallen en het water kruipt langzaam, maar gestaag verder richting de toegang tot de parkeerkelder van het appartementencomplex.

Rondom een aantal lantaarnpalen, verkeersborden en een schrikhek zijn het afgelopen jaar geplante bollen inmiddels ook opgekomen. Lopend of fietsend over het rood geasfalteerde pad kan je nu links en rechts deze sneeuwklokjes in bloei zien staan. Het vrolijkt de route aanzienlijk op. Achteraf bekeken had ik de bollen misschien in kleinere groepen moeten aanplanten dan is gebeurd. Ik verwacht dat de bollen afgestorven zullen zijn tegen de tijd er rondom deze obstakels zal worden gemaaid en dat is belangrijk voor het behoud ervan voor de toekomst.

De vier Prunus avium (zoete kers) staan vanaf 7 maart in bloei en voor een te helaas korte tijd zullen we van de prachtige bloemen kunnen genieten. Een week later begonnen de eerste bloemblaadjes al in grote getale te vallen. Op 24 maart was het vrijwel voorbij en resteerde er nog slechts enkele bloemblaadjes.

Halverwege maart is goed te zien hoe de planten in de diverse boomspiegels zich ontwikkelen en beter herkenbaar worden. Wat een aangename verrassing is dat ik soorten herken die ik niet rondom alle bomen had geplant, maar eerder wel gezaaid. Misschien was ik te snel met mijn oordeel over het resultaat van mijn zaaiwerk en waren de verwachtingen voor de natuur eenvoudig te hoog om realistisch te zijn.