Een sleutelbord was natuurlijk te saai, maar ik kon al mijn creatie kwijt in de sleutelhouder van ijzerdraad en papier. Ik wilde het in de vorm van een plant maken en tenslotte viel de keuze op een cactus. De doornen ervan zouden uitermate geschikt zijn voor alles sleutels waar ik over beschik.

Voor de stevigheid heb ik gebruik gemaakt van een rol muizengaas. Ik heb hier een stuk van geknipt en het meerdere malen gevouwen voor ik het aan elkaar vastmaakte. 

De maanden er voor had ik versnipperd karton bewaard zonder er een bestemming voor te hebben, maar de hele zak heb ik in dit project verwerkt om er zeker van te zijn dat het blijft staan als de ramen eens open staan. Het papier heb ik een dag of drie in water laten weken. Zachter geworden heb ik het water eruit geknepen voor de emmer met behanglijm op tafel werd gezet. Hoe meer je kneed en lijm toevoegt hoe beter het vorm is te geven. Ik ben begonnen in de sterpunten en vulde deze met dunne lagen op. Daarna bracht ik aan de buitenkant van het gaas de eerste laag papier-maché aan. Zo werkte ik naar boven toe. Achteraf bekeken had ik meer geduld moeten hebben met de papierklei tot deze geheel droog was voor ik het laatste volstopte en aandrukte met een stok.

Voor de ogen heb ik twee openingen in het gaas geknipt. De ogen heb ik zo goed als mogelijk was in mijn handen gerold en op een later moment van smalle stroken papier-maché voorzien. 

Ik heb voor een hele ondiepe pot gekozen waar deze cactus in komt te staan. Het bestaat uit lagen karton, waarom heen ik een kartonnen rand heb geplakt om te voorzien van papier-maché. Nadat alles droog was bedacht ik me dat het te glad was en de bovenkant voorzien van papierklei. Hier heb in de cactus in vast geplakt, zodra er voldoende lagen papier-maché waren aangebracht om het geheel te kunnen verven. 

De doornen heb ik van houten sateprikkers gemaakt. Om de spiesjes er diep ingestoken te krijgen heb ik vooraf gaten geboord. 

Ik vind het zo geslaagd dat ik er nog eentje heb gemaakt, maar ditmaal voor op het bureau van mijn werk. Het is iets kleiner, voorzien van een grotere pot en in delen opgebouwd. De plant bestaat ditmaal uit muizengaas in cilindervorm en opnieuw opgevuld met papierklei. Versnipperd karton, geweekt in water en vervolgens uitgeknepen voor ik het met behulp van behanglijm kneedbaar maakte. Nadat het grotendeels was opgedroogd heb ik ditmaal bruin inpakpapier gebruikt als papier-maché. Het resultaat had veel weg van een salami worst met een afgeplatte onderzijde.

Een vijftal drie centimeter brede stroken muizengaas heb ik daarna in de vorm van een driehoek gevouwen en erop geplakt. Daarna heb ik de rest van de cactus met behulp van papierklei vorm gegeven. Achteraf had ik beter moeten nadenken over het vouwen van het muizengaas. Ik kwam er herhaaldelijk tegenaan met het boren van gaten voor de doornen. Deze cactus heb ik niet voorzien van een mond. Op deze wijze kan ik het met behulp van een kwast in de toekomst een andere gezichtsuitdrukking geven.